چگونگی ایجاد رابطه صمیمانه در جلسه کوچینگ

همان قدر که موضوع صمیمیت اهمیت دارد، زمان ایجاد آن نیز دارای اهمیت بسیاری است. یکی از بهترین زمان‌ها، مراحل اولیه جلسه کوچینگ است. پس از احوالپرسی، سوالاتی مطرح شود که مکالمه را به سمت صمیمیت و در نهایت هدف کوچینگ سوق می‌دهد. کوچ باید به یاد داشته باشد که فعالانه، علاقه خود را به صحبت‌های کوچی نشان دهد و از صحبت زیاد خودداری کنید، بهتر است بیشتر شنونده خوبی باشید. در مواردی که پیش از این جلسه کوچینگ، یک رابطه خوب و راحت برقرار کرده‌اید، نیازی به کار خاصی برای ایجاد روابط ندارید، زیرا این رابطه قبلا وجود داشته است. با این حال، اگر کوچ، واقعا کوچی را نمی‌شناسند، پس برای رهبری و پیشبرد هر چه صمیمانه‌تر جلسات کوچینگ باید پایه و اساسی ایجاد کند که پیش از اعتماد، صمیمیت به وجود آید.

برای ایجاد رابطه صمیمانه در جلسه کوچینگ کوچ باید زمان کافی برای این کار اختصاص دهد و نباید در کار خود عجله کند. با هرگونه تلاش عجولانه، این خطر وجود دارد که صمیمیت مصنوعی دیده شود، چیزی که باید به هر قیمتی از آن اجتناب کرد. این نکته در مورد توصیه‌های مربیان کوچینگ درست است که معمولا می‌گویند: کوچ باید زبان بدن و الگوهای گفتاری مراجع خود را مانند آینه نمایان کند. این شفافیت در رفتار کوچی فقط با ایجاد رابطه صمیمانه به دست خواهد آمد. اگر کوچ در این بخش مهارت به خرج ندهد، ممکن است عملکرد او نادرست و نابجا به نظر رسد و حتی گاهی آزاردهنده باشد. چه بسا باعث بروز آسیب‌های زیادی در روند جلسه کوچینگ شود.

یکی از روش‌هایی که می‌تواند در افزایش صمیمیت به کوچ کمک شایانی کند، تطبیق است. این یعنی برای ایجاد رابطه صمیمانه در جلسه کوچینگ باید شخصی شوید که به کوچی نزدیک‌تر است. در محیط کوچینگ این تطبیق‌ها یعنی تطبیق در طرز نشستن یا ایستادن، حالت صدا، سرعت صحبت کردن و غیره. این مهارت کوچ است که تشخیص دهد کدام تطبیق مورد نیاز است و کدام را می‌توان انجام نداد.